Christus Koning 20 november

Het feest van Christus Koning, patroon van onze kerk, is een hoogfeest binnen de Katholieke Kerk dat gevierd wordt op de laatste zondag van het liturgisch jaar. Het feest werd in 1925 ingesteld door paus Pius XI naar aanleiding van de 1600-jarige viering van het Concilie van Nicea (325). Keizer Constantijn had de bisschoppen bijeen geroepen omdat hij vond dat er in zijn rijk teveel onenigheid was over het christelijke geloof. Hij eiste eenheid van geloof. Die eenheid werd vastgelegd in onze huidige geloofsbelijdenis. Pius XI stelde het feest van Christus Koning in om tegen het opkomende atheïsme de nadruk te leggen op de betekenis van het koningschap van Christus over de mens en de wereld. Wanneer Jezus gekruisigd wordt, bespotten de priesters, Schriftgeleerden en oudsten Hem: “Hij is toch de koning van Israël, Laat Hem nu van het kruis afkomen, dan zullen we in hem geloven”. De mens leek zich in de ogen van Paus Pius XI oppermachtig te voelen en niet langer een God boven zich te erkennen. Voor hem was dit aanleiding om te proberen de mensen af te stemmen op wat werkelijk van waarde is. In de manier waarop de Kerk dit deed – met een encycliek en een uitbundig gevierd nieuw kerkelijk feest – toont ze zich een kind van haar tijd.